Güneşim Ezgin Şiiri - Tolga Saygılı

Düşlerim yoksul bir darağacı Gülüşlerim benliğini yitirmiş bir kuru toprak Hasretliği anlatırcasına yüzüme bak Bir kirli tırnağının hediyesine bu gönlüm muhtaç Yüreğim kaynar güneşim ezgin ne olur elini uzat.. Fırtınalar kopar yüreğimde yar Gelmez oldu artık bana bahar Dert keder, içimden çıkmadı, neye yarar Bir seni sevdim birde Allah’ım var Tutuğum bir dal, güneşim ezgin be yar…. Zeytin karası gözlerin gelir aklıma Hayal ediyorum uçsuz olan düşlerimle Başım omuzlarına yaslı, ve içimde derin bir uyku Bir tende de can olmuş, sana bedenim Yaralı bir kalbe merhem sürmektir niyetim, ama, ezgindir güneşim…. El açmışım ALLAHA, isyan değil dualar ediyorum Değerlerim elimden kayıp gitmiş olsa da Yüreğim her gün kor gibi yansa da Azrail her gün kapımı çalsa da Hayat devam ediyor, güneşim ezgin olsa da… Sende başlasa sende biter Senden başkasına bakarsam kör olsun bu gözler Bendeki dünyam dert, senin dünyana girmeme izin ver Acıyı tatlıyı yaşayalım seninle beraber Hadi uzat elini güneşin ezgin olmasın artık YETER….. Şiir TOLGA SAYGILI 01.09 2011