Gel diyorsun ...
Sen bende iken
nasıl gelebilirim kendime ?!...
Özümü benden alıp varlığını saye kılan !
Yeter artık tükenip yokluğuna sabrım inan
Sensiz olmur , Güneşin soldu, ısnmaz bu cihan
Gel ki kurban-ın olum ruz-i visalinde her an ... !
Saçlarındaki cenneti anlayanlar ,
Hicābı çoktân haram kılmışlar ...
Dedi :
"Gülüşün şehrin dengesini bozuyor ama
Sen gül ...
Ben şehiri yeniden yaparım"
Gözlərinin gecəsində gəzəl oxuyur Təbriz ,
Mən eşqinnən Şəhriyar oluram ...!
Seher yeli ile dans eden yeşil yapraklardır varlığın,
oluk oluk umut taşan
Binbir yaprak toz pembe güllerdir güzelliğin, buram buram mutluluk kokan
Öten kuşların neğmesidir sesin, gülüşü yüzüme yansıtan
Sen gitsen,
Sözüm susar
Kalemim kurur
Kağıtlar buz tutar
Şiirlerim ölür
Renklerim solar
Aşk namazı kılıyorum
Gözlerinin kıblesine
Kollarının mihrabında,
Senin niyyetine ...
Gülüşlerine tutuyorum kunutumu
Rükûya eğiliyorum dudaklarında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!