Çocuk baktı güneşe,
İçine doldu neşe.
Bu kadar ışık olmaz.
Hayret etti, bu işe.
Güneş sardı çocuğu,
Aydınlattı, boncuğu,
Ona neşe vererek,
Çok sevdi, yavrucuğu.
Sarmaş dolaş oldular.
Candan sırdaş oldular.
Çocuğun adı güneş,
Şimdi adaş oldular.
03.05.2007
AŞKIN COĞRAFYASI
'Mekandan Kalbe'
Kayıt Tarihi : 5.5.2007 08:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)