Elindeki kalburla güneş toplayan derviş
Sabah kurban kestiler bunlarda senin imiş
Kulübende canan yok, ekmek yok, peynirde yok
Yüzündeki bu huzur nereden zuhur etmiş
Gâh aş yerim, gâh çile, can sağlığıma medar
Ben güneş topluyorum bana düşeni kadar
Alırken kılı kırk yar, koy kendini dârâya
Güneşin sahibine verilecek hesap var
Ne canın, ne de tenin, ne etin sahibiyiz
Adına kurban kestik, kabulünde âliyiz
Mahlûkken, mâlik gibi, davranan bizden uzak
Zerre ile kürreyi yaratana kaniyiz
Görüp anlamadığın, bilip söylemediğin
Arzın altındakine geçersiz şahitliğin
Kâinatın içinde, ahkâmı âzam olsan
Arşın üstündekine sökmez ev sahipliğin
Bilen var, bilmeyen var, bilip söylemeyen var
Her ne varsa âlemde, hepsinde hâfıza var
Aldığın nefes için, bastığın toprak için
Hesap günü, adına; kesilecek vergi var
Halit Korkmaz
Kayıt Tarihi : 25.1.2022 08:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"SÜMMELE TÜSELÜNNE YEVME İZİN ANİNNAİM! - SONRA ,O GÜN, ELBETTE (SİZE VERİLEN) BÜTÜN NİMETLERDEN SORGUYA ÇEKİLECEKSİNİZ!-" -Tekasür suresi-
Hayırlı çalışmalar.
Sn Cihat Şahin
Muhabbet zeminli cümlelerinizi tebessümle idrak ettim.
Derviş, çile çekmeyi kendine düstur ve yol edinmiş insanların adıdır. Onların kalburla güneş toplamaları mahreçlerine ve tabiatlarına son derece uygundur.
Nasıl ki siz şiir güzergahını kelâm güzergahına çevirdiniz, dervişinde kalburla güneş toplaması sureti haktan sayılmalıdır.
Tekrar hoş geldiniz, şeref verdiniz.
TÜM YORUMLAR (2)