Güneş Gibi Doğsan Bile Kar Etmez

seni özleyebilmek seni şimdi
gecmişe dönüp seni sevmek tekrar...
cıldırasıya seni demek o özlemle
fırtınalı gecelerin götürdüğü
bilmiyesiye..
ve nisan yağmurunun karıştırdığı sele
sonunda gitmek seni özleyen o günlere
yine özlüyorum diyen o dillere
mevsim mevsim bekledim
kar yağarken gül topladım
öldüresiye arkadaş oldu sigaram
ne günler gecirdim seni beklerken
suskun bir hal aldım
içim seninle konuşur.
bir yürek ki, catalda olsa dayanmıyor
bir yürek ki bu hasrete daynamıyor
ve yine seni özleyebilmek seni
kaldıramadı artık bu acıları bu beden
cıkmadı hasretinle bucan bu tenden
canıma can katıp gelsen bile kar etmez
bir cana kaldım birde hasretine
bahceler hasret kalşdı acacak beyaz güle
cicekler boynunu büktü doğmayan güneşe
güllerde kırgın artık dalına konmayan bülbüle
ciceklere güneş gibi doğsanda farketmez