Gündüz Aydın Şiirleri - Şair Gündüz Aydın

Senin şirin hallerin
Senin tatlı dillerin
Kokuların, güllerin
Hâlâ duruyor Babam

Gözlerde akan yaşlar

Sen mi geldin, yoksa gelen, hayâl mi?
Şaşkınlığım, yıllar süren, hasretten
Artık gönlüm, beklemekten yoruldu
Şikâyetim, beni yoran hasretten

Dizim kırık, gözüm düştü yollara

- 1 -
Zambaklar açtı gülüm, sen gelmedin mayısta
Gitsin artık bu ayaz, yorgun şafaklar yasta
Gel be güzel, sevdiğin,hasta diyorum, hasta

Bu sabah usulca gel, kapım açık beklerim

Saçlarını salsana, rüzgarlarla bu yana
Bilir misin geceler, sabahlara varmıyor
Gün doğumu gelmezsin, biliyorum gelmezsin
Bekliyorum nedense buna aklım ermiyor.

Ne martılar geliyor, ne de çifte kumrular

Ak başlı dağlara duman bürümüş
Gurbetlik çekilmez sırmış be anam
Sana gelen yollar kucak açmıyor
Çileler gönlümü sarmış be anam

Gurbet derdi çeke çeke yoruldum

Çam kokulu saçların, beni sana bağladı
Denizler ırmaklarla, birlik olup çağladı
Bir tek ben mi ağladım, martılar da ağladı

Güle hasret yaşadım, hayâli hiç gitmedi
Aylar, yıllar bitti de, sevdan bende bitmedi.

İnanmazsan gel de bir bak halime
Yemin olsun çok özledim ben seni
Sana ait hatıralar taptaze
Yemin olsun çok özledim ben seni

Sabah akşam, kapım açık bekledim

Sen bana nasıl böyle canım dersin be gülüm
Ben sana canım desem, razı mıdır gözlerin?
Yıllar geçti çalmadın bir kez olsun kapımı
Saçlarında bembeyaz, bak duruyor nazların!

Günler geçti hiç sabah olmadı da yoruldum

Yıllar ne çabuk geçti; üçer, beşer ve sensiz
Yanağımda fırtına; yorgun, solgun ve cansız
Ne kadar sevsem de ben, nazlı güller vicdansız

Bu kadar mı dargınsın, rüyama girmiyorsun
Rüyada da olsa can, halimi sormuyorsun

Dibek Dağı’n sırtlarında
Uzun ince selvilerin
Gölgesinde Can’ım yatar
Dertsiz, tasasız ve serin

Dibek Dağı’n eteğinde