Günde Bir Öğün Yemekle Yetinmekteydik

Yemek pişmediğinden dışarı da çıkmayız,
Pişirsek tat olmuyor çünkü pek anlamayız…

Mecbur kaldığımızdan bir yerlere varırız,
İki saatim gider yorulup yıpranırız…

Önce bin adım atar otobüse bineriz,
Otuz dakika gider ayakta dikiliriz…

İnince de yürürüz caddeleri geçeriz,
Bin adım daha atar bir sokağa gireriz…

Tavuk döner dışında başka çeşit bulunmaz,
Ev yemeği bekleriz ama buna rastlanmaz…

Bizi hep yerken görürler derler, bizi de doyur,
Çoğu kez tamam, deriz duymadığım da olur…

Bize söz verdin diye şahsımı üzeceklerdir,
Hani sözün vardı diye laf edeceklerdir…

Alay edenler olur meczup sanılmışızdır,
Rab sıkıntı verdi mi katlanmak da lazımdır…

Herkes evinde iken biz sokaklardayızdır,
Çay söylemeseler de biz darılmamışızdır…

Övünmediğimizden boş gezen sanılırız,
Suratımız asıktır yalnızız, garibanız…

Kedilerimiz için elimde ağırlıklar,
Aşağıya yürürüz iki bin adım tutar…

Hattın beş dolmuşu var hemen hepsi bize küstür,
Üç beş yıldır çekeriz bunlar ağır bir yüktür…

İki gibi döneriz ertesi güne kadar,
Apaçık yine açız adeta midem yanar…

Çay üstüne çayla bol bol peynir yemekteyiz,
Bol şekerli çay ile bol peynirle yetiniriz…

(2017)