Günaydın Gözlerim Şiiri - Rasim Beyan

Eskiden çay eşliğinde sohbetler edilirdi
Közine soba üstünde kestaneler pişirilirdi
Meşe odunu ateşiyle yemekler ısıtılırdı
Gönüller hoş bir sohbet ile dem alırdı
Kısık sesle anlatılan hikayeler olurdu
Bazen yanı başımda eski bir radyo
Dinlediğim şarkı hislerime tercüman olurcasına
Gam vururdu yüreğimi
Bir of çekerdim derinden
Belli ki canım yanmıştı geçmişten
Ya bu savaşın ortasında çaresiz kalacak tım
Ya savaştan galip çıkacak tım
Bu masalsı hikaye bitmeyecek türden
İlham olurdu her çıtır tı,her kıvılcım
Sonu gelmezdi içtiğim çayların
Nasıl diyebilirdim ki kendi kendime
Dünü unut bu gün ise umut
Gayret sarfet yüreğim
Gaflet uykusuna dalmamak için
Bazen çalan şarkı nağmelerinde huzur bulurdum
Bazen yağan yağmur sesinde
Şarkı hiç bitmesin isterdim
Başa gelindi mi tekrar,tekrar
Sil baştan dinlerdim hece,hece
Ya şarkı da bulmuş tum kendimi
Yada şarkı götürmüştü beni uzak diyarlara
Pür dikkat dinlerdim
En ince ayrıntısına kadar
Sazın ritmine kaptırırdım kendimi
Hafiften mırıldanarak kısık bir sesle
Eşlik ederdim gözyaşı ile baştan sonuna kadar
Gören yasta sanır dı beni
Oysa ki yüreğim de kaç söz birikti
Kafamda bin bir düşünce ile
Halden olmuş per perişanım
Gam gördüm,keder yaşadım
Bir dokunsan bin söz işitirsin
Şarkı ile hemhal olmuşum
Buda gelir buda geçer dercesine
Başını bir bu yana bir şu yana sallar dururum
Ne dilimde isyan nede gönlüm firarda
Bir çay daha lütfen kısık bir sesle
Demlikten geriye kalan dem
Hayallerim de mavi bir yolculuk
Uykularımı kaçırabilir mi bu son yudum
Nefesim çay kokar hayallerim dolu dizgin
Bilmem bu kaçıncı bardak içtiğim çayın
Sabahın ilk şafağında
Ben halsiz ve durgun
Gözlerim uykusuz ve yorgun
Ha kapandı kapanacak
Bir ikilem içindeyim
İyi uykular yüreğim
Günaydın gözlerim