Günaydın diyen serçe.

Cama vurur her sabah bir serçe günaydın der de
bırakır bizi dostlar kederde sevenler nerde
böyle acımasız karanlık yalnız gecelerde
bir başına bırakıp aramayanlar utansın

bülbülü duymayan güller utansın

insan esirger mi selamı görmeden mi geçer
her kim ne yaparsa gün gelir ektiğini biçer
yalnızlar yalnızlık şarabını her daim içer
leblerinden mey sunmayan vefasız yar utansın

gülleri koparan eller utansın

varsın olsun gök bulutlu yıldızsız olsun gece
ummana dökülür dizeler de ağlar her hece
vefasızdır zaman bir su gibi akar gizlice
şu masum aşkımıza hor bakan gözler utansın

yalancı sahtekar diller utansın

hep günaydın der bir serçe her sabah penceremde
hava bulutlu olsa da gün doğar içerimde
yüreğinin sıcaklığı kalır hep ellerimde
sevgiyi insanı anlamayan insan utansın

yüze gülüp dostum diyen utansın
bülbülü duymayan güller utansın
gülleri koparan eller utansın
kuş kadar olmayan insan utansın

14/Nisan/2010/çarşamba