Günaydın Ay Şiiri - Önder Yücel

Günaydın ay...
Günaydın...
Kimi doğuştan şanslı doğar...
Kimi doğuştan şanssız...

Günaydın ay,
Gün aydın iken ay doğmaz doğrusunuz...
Ama benim günüm ay doğduğunda başlıyor...
O yüzden...
Günaydın ay günaydın...
Ve ben doğuştan şanssızlar sınıfına giriyorum.
Ve ben gün batarken, günaydın diyorum.

Günaydın ay...
Herkes uyurken
Ben çalışıyorum
Herkes çalışırken ben uyuyorum...
Herkes kendi mutluluğu için gülerken,
Ben başkalarını mutlu etmek için gülüyorum.
Yüreğime saplanan hançerler gıdıklıyor.
Gülüyorum...

Ay iyi ki varsın,
Ve ışığın iyi ki loş...
Beni hor gören, aşağılayan insanların yüzlerini
Daha az seçip, daha az hissediyorum üzerimde
Daha az üzülüp,
Daha az küfürler yağdırıyorum kaderime...

Evet bildiniz adım orospudur benim...
Erkekleri mutlu ederim...
Onlarsa hem mutlu olur hizmetimden
Hem de aşağılarla beni...
Hem isterler bizi...
Hem küfür ederler bize...

Günaydın ay günaydın...
Bu günde gün doğarken yattım...
İyi geceler güneş...