Günaydın Anne
Söze nasıl başlasam bilmiyorum
Sen yanımda olsan, çok daha kolay olurdu mutlaka
Gözlerimin içine bakar, duygu yoğunluğumu ölçerdin önce
Neşeliysem nazlanır, üzgünsem nazlandırırdın
Ne garip değil mi anne, biz bilmedik çocukluğumuzda
Anneler günü, babalar günü. V.s. V.s
Bizim için her gündü, anneler-babalar günü
İş güç ve yaşama dair mücadeleleriniz nedeniyle
Akşamdan akşama, ancak görürdük yüzünüzü
O da yemek sırasında
Sofrada herkes tamam olsun isterdi babam
Aksi halde kimse ağzına lokma koymazdı
Cıvıltılar ve şakalaşmalar arasında beklerken
Siz sevginizi mahcup yaşardınız biliyorum
Aleni değildi hiçbir şeyiniz
Hiç unutmam bir keresinde
Babam elinde bir demet çiçekle gelmişti eve
Ve seni sormuştu nerede diye
Oysa evimizin her yanı çiçekti, gülmüştük babama
Değişik bir şeydi, hatırladığım kadarıyla
Sonradan öğrendim Salep Çiçeğiymiş adı
Nadir bulunan bir çiçekmiş kırda bayırda
Yani çok kıymetliymiş, şimdilerdeki adı ise Orkide
Bak işte gene beceremedim iki laf etmeyi
Bir de ağlamadan bir tek gün yaşamayı
Şimdi, gene neyin var diyeceksin değil mi
Hiç bir şeyim yok anne, sen yoksun çünkü.
Sensiz-sizsiz ve Annesiz, neyim olur ki Anne
Mekânın Cennet, Ruhun Şad olsun
Anneler Günün Kutlu Olsun Annem
08.05.2011
Hatice AkKayıt Tarihi : 10.7.2015 21:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!