Günah tarlası Şiiri - Ramazan Çiçekli

sefalet ayların dayım,
yokluk gecelerinden ne zaman kurtulacağım.
Bulutlar ne zaman dağılıp güneş doğacak üzerime,
ne zaman gölgem düşecek toprağa,
kaygısı olmayan düşüncesinde felakete küfrederken.,
yok oluşum güve yemiş esvap gibiyim.
Günah tarlasında hükümlü hilekar
yorgun düşene merhamet diler,
ölüm gölgesi üzerinde kabrim evim gibi,
toprakla rahata erdiğim zaman.
Aptalla cahil arasındaki fark fark etmeden,
hangimiz günah işlemedik ki?
24.4.21.16.rç