Gün Gelir Şiiri - Behçet Elcik

Gün gelir bu hayat biter,elbet
beni Yakan kalbim toprağa dem çalar.
askin onunla gider,biter kederim.
o zaman kurtuluşum olur belki,güler geçerim.

mezarimin çiçegine konan kelebek,
git gör,aşkım hülyalardamı? ne halde acep.
üzüntülüyse görmedimde,geç.
gülümseme varsa, anlat anlarım.

o susunca bütün kainat küsüyor bana,
o olmayınca,
aydınlık olsada gün kararıyor bana,
o olmazsa, cennet haraptır bana