Yine sensiz geçme ihtimalinde, ömrüm.
Yalnızlığım ürkütüyor beni,
Hezeyan içerisinde ki ben,
Hülyasını arıyor,
Neredesin deyişler, kalbimi yırtıyor,
Sensiz geçen ömür, feryad ediyor,
Zamanı durduramam ki, akıp gidiyor,
Nerdesin, kalbimin firagı.
Yine gece, ömrüm gibi, ürkütücü.
Karanlık her yanım, hilaldende yoksunum.
Güneşim kaybulduğu yerde,
karanlığı, karanlık doğuruyor.
Karanlığın en karanlık anında, ümit vaki,
Sabah yakın,
Yine sensiz, mirac,
Duam, miracında Rahmanın, bir tek seni istiyor,
Karanlığıma güneş olurmusun?
Rahmandan seni isteyişime, razımısın?
Kayıt Tarihi : 17.6.2012 14:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yine sensiz, mirac, Duam, miracında Rahman'ın, bir tek seni istiyor, Karanlığıma güneş olurmusun? Rahman'dan seni isteyişime, razımısın?
![Behçet Elcik](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/17/karanligi-karanlik-doguruyor.jpg)
begeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (4)