Gün geçti şair değişti

Sözler hep acıyla kaldı
İnsan hep can yaktı
Nemrud bile ateş püskürdü
Dibinde Dicle sullar aktı

Güneş yine efrafı hedef aldı
Can gibi nefes gibi dostlar
Yine kayboluyordu acı nerede
Hayat sana döner

Herkes bedeline ilişkin
Hesap öder yine bir ölüm
Dipsiz ağlayan şair
Keman çalıyor

Yanık sözler yaşıyor
Bir ümide bir güvercin
Uçuyor yine gökyüzüne
Hayat öyle böyle titretiyordu

Gençliğime mesafeller bırakacak
Adım adım atacak yalanlar söyleyecek
Dedi kodular çekişmeli olacak
Aman canı cehenneme bunların