Kor bir ateş oldun girdin bağrıma
ne yapsan da gitmez benim ağrıma
ruhumda yokluğun yaralar açar
gün geçmez ki gül yüzünü görmesem
dünyam karanlıktı ışığım oldun
gönlümde yer buldun aşkınla doldun
sonunda ayrılık okuyla vurdun
gün geçmez ki gül yüzünü görmesem
inan ki yokluğun bana eziyet
bu ayrılık bil ki büyük hezimet
kıyma canım bize gel bizi affet
gün geçmez ki gül yüzünü görmesem
17/Mayıs/2011/Salı/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 17.5.2011 12:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!