Gün Doğardı Gözlerinle Şiiri - Burak Akar

Gün doğardı gözlerinle
Her sabah seni görme telaşı çiçeklerde
Akşamın hüznüyle Kız Kulesi
Ağlarken gülerdi seni görünce

Sokaklar ayağına hasretti
Adımların melodisiydi toprağın
Ve soluğun değiştirirdi iklimi
İstanbul’a yaz gelirdi nefesinle

Eyüp seni beklerdi, sus pus olmuş
Şenlenirdi gülüşünle masum gözler
Kitabı koynunda seni arardı gözleri
Sen varken neşeliydi çocuksu sesleri

Güneş batmaya yakın hüzünlenirdi şehrin
Bülbüller bir daha aşık olurdu güllerine
Kerem bir daha yanardı Aslı’sına
Kirpiklerinle vurulan güneş, kaybolurdu ince ince

Yıldızlar inerdi saçlarına
Çok çok uzaklardan haber verirlerdi
Çok sevildiğini fısıldardı kulaklarına
Hülyana girer miydi çok seven biri?

Ve gün doğardı gözlerinle