ay gecenin karanlığına umut
alabildiğine mehtap gönüllere
eser tenlerde sevda meltemleri
aşk fısıltıları dökülür dudaklardan
bir vapur düdüğü sızlatır kalpleri
hazin çığırtıları duyulur martıların
yamaçlardan yankılanır gurbet türküleri
boyanır gökyüzü gün batımı kızıllığına
sararken gönülleri bahar coşkusu
akşamı hatırlatır ezan sesleri
..
Azrail bir günün kaldı dese söz, yapacağım.
Tüm zamanımı o resme başlamak için durduracağım.
Sehpa üzerinde tuval bir ellerimde palet bir elimde fırçam,
Tuvale yansıtacağım her şey mutluluğum sevdam.
Gün batımı fonunu kızıla boyayan bayık güneş,
Hasretim hüznüm yüreğim buruk acım...
Resmedeceğim o anı mutluluğun baharında kalacağım.
Oturacağım karşısına keyifle tüttüreceğim cigaramı.
O tablo içinde yaşayacak onunla yaşlanacağım. 2007mcicek
..
bir elimde palet bir elimde fırça
sehpa üzerinde tuval
hep arzu ettim bir türlü yapamadım
ya ben hazırdım malzemeler yoktu
ya malzemeler vardı ben yoktum
ikisini bir araya getirmeyi başaramadım
olmadı o resme bir türlü başlayamadım
o resimyüreğimde aynen tuvale yansıtacağım
yemyeşil çam ormanını
berisinde ki yakut yeşili gölü
..
belli kafaya koymuş gidecek
gitsin gide bildiği yere kadar
dur demiyeceğim
giderse dönmesi zor olacak
yolun nihayetinde kalması da
ama biliyorum dönecek bir gün
tükenmiş ve bitkin olarak
tutup ellerinden yine ben kaldıracağım
hüzünle bağrıma basıp kucaklayacağım
gözlerine bakmam kolay olmayacak
..
gönül uzaklara gitmek istiyor
dertlerin unutulup anıların
sadece umutların yaşandığı yere
şöyle aldırmadan birazcıkta delice.
……….
huzur rüzgar olup söndürsün hasreti
alıp götürsün beni benden uzaklara
özlemlerim orada doğsun
hayallerim çal kapı girsin içeri
bir gün batımı alacasında
..
