ateşten gül çıkarıyor
gün batımı
ölüm gibi susuyor
gece
yalnızlığımı yudumluyorum
son vapurun dönüşünde...
Mustafa kaya
05.01.2014/üsküdar
..
gelincik..gelincik...farkettin mi beni
yaprağını ver yanaklarıma
boyanı sür dudaklarıma
benim için
yeniden yeniden çoğal
bayırlar boyansın renginde
gün batımı kıskansın sevincine...
25.07.2005 / elazığ
mustafa kaya
..
gün batımı
kaldırımlar kırmızı
su ebruli
suya girmiş şehir
birazdan
şehir üşüyecek
akşam kuşları
geçecek
çizgi çizgi dans ederek
ardından
..
bir azaba uğramış gibi gözlerin
çekilmiş dere yatağına dönüşen yüzün
ve
tövbe kadar beyaz bir deniz
sahildeyiz
ve yağmur yağıyor
sarı sarı saçlarını düşünüyorum
sarı bir serçenin çırpınması var
poyraza bırakılan ruhun
bir gün batımı güneşi
..
ne şarkıların coşturucuklarından
ne de rüyaların aldatıcılığından
mutlu olamayacağım ben
yüreğimi yakıyor ayrılık
kahırdan öleceğim
bütün bahanelerim tükendi
sensizlikten
ruhum kanıyor
bu
aşk için/se
..
bir çığlık
gün batımı
turuncu bir veda
suya batıyorum
boyanarak kızıla
dünya denizi boğaz
öpüyor alnımı
derin mavi
..
gözlerin,
yağış bulutları
yalnızlığın gecesinden.
soyunup her akşam,
sevinçsiz saatler yaşatır
hüznün.
gözyaşı vardır hep
güneşin terk ettiği
..
nerede olduğunu bilemeyecektim
yağış bulutlarını görmeseydim eğer
yaşanmış saymayacaktım
düşmeseydim gökkuşağı sevdana
gün batımı aya tutulmazdım
okuduğun şarkıları duymasaydım
çıkıp gelmesini beklediğin yağmurlar
ve her damlasını sessizce getiren rüzgar
senden dünyalar
saklandığın acıları örten gözlerini sevmeseydim
..
ayrılıklarımı aşılıyor
gün batımı üsküdar
ruhumun ıssız çiçekleri üşüyor
tenimi okşuyor su
iskelenin kalbi çarpıyor
bir gemi
kara gözlü martı kalabalığıyla
uzaklaşıyor
denizin serinliği
tüm kırışıkları örten mavi
..
yağmur sonrası gök
ezilmiş nar taneleri gibi
rengarenk gün batımı
ellerin düşüyor yağmura
tutuyorum
ölümsüz duygularla
aşk,
yuva kurmuş gözlerine
masmavi şehir canlanıyor
titrek bir öpücük gibi
..
