Gülüşünle Tut Beni Şiiri - Seyrani Göl

düşecek gibiyim
bir uçurumun kenarında değil belki
ama içimde bir yer
sürekli boşluğa yaslanıyor.

o yüzden,
gülüşünle tut beni.
bir tebessümün
dünyayı yerinden oynatmaz belki
ama beni tutar
tam düşecekken.

herkes sarılmayı bilir
ama az kişi
bir bakışla toparlar içini insanın.

sen,
bir kelime etmeden
en derin yerime dokunuyorsun bazen
ve işte o an
yaşadığımı hatırlıyorum yeniden.

gülüşün;
dikenli dalların arasındaki tek çiçek gibi
zarif,
ama hayata tutunacak kadar inatçı.

tut beni gülüşünle
çünkü ellerin erişemeyecek kadar uzak,
ve ben
bir umuda tutunarak duruyorum hâlâ.
S.GÖL