Gülüşüne kurbanım

Yaradana kurban olduğum
Daima gül gözümün nuru
Her zaman gül
Yüreğimizdeki bağlar yeşersin
Hanemiz neşelensin

Gözümüzün nurusun canımın içi
Varlığın yaşam sevincimiz
Yarınlarımızın umudusun
O kadar yakınımdasın aslında
O kadarda uzaksın
Yakın olsan da bana
Elimi uzatsam
Tutamam dokunamam sana

Hasretin alev oldu yüreğimde
Pamuk ellerinle dokunuşlarını
Gülüşünü bakışlarını öyle özledim ki
Şu korona denen illetin yüzünden
Dokunamıyorum sana
Nedensiz nedenler sin silesinde
Çok özledim seni çanımın içi

Yaşamın yamacında sana tutunduğum
Yeşerip gürbüzleşen dalımsın
Yarınlara acılan penceremiz
Yuvamıza doğan güneşsin

Gülüşüne neşe ne aklına kurbanım
Bakışlarınla gülüşünle
Hüznümü neşeye döndüren
Canımın canısın
Dünyada en büyük zenginliğim sin
Gönlümde yaşayanımsın
Yüreğimi kaplayan
Kara bulutları hüznü bir anda dağıtanımsın

Gülüşünle saflığı sadeliği duruluğu
Bizlere yaşatansın
Sağlıklı güzel günlerin olsun
Yaradanın bahşettiği
Sevginin doruğusun
Yaradan aşkıyla sarıp koklayayım gel

Vasıf’ım Mis kokulum balım çiçeğim
Tatlı düşüm gönlümün neşesi
Gönlüme sükûneti hatırlatan
Beni yaşama bağlayan
Gül ki yüzünde güller açsın bir tanem
Allah’ım sağlıklı bereketli uzun ömürler versin.

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
03.04.2020 CUMA