Karanlık gecelerden bir gece,
Anılar saldırır, birer birer ruhuna,
Sessiz ve sinsice!
Bağırmak istersin,
Umutsuzluğun kör kuyusuna.
Karanlık gecelerden bir gece,
Anılar saldırır, birer birer ruhuna,
Sessiz ve sinsice!
Bağırmak istersin,
Umutsuzluğun kör kuyusuna.
Karanlık gecelerden bir gece,
Anılar saldırır, birer birer ruhuna,
Sessiz ve sinsice!
Bağırmak istersin,
Umutsuzluğun kör kuyusuna.
Karanlık bir gecenin sonunda,
Bak gene sabah oldu!
Dün yaşadıklarını unutmuş,
Yüzünüze çarpan,
Hanımeli kokusu,
Yüreğinizde esen,
Karayel'den, habersiz...
Kar yağar, tane tane.
Gecenin karanlığında,
Kelebekler gibi uçuşur,
Yüreğimizi mutlulukla doldurur.
Kar yağar, bazen kederlerin,
Mesele, ne "Roma'da ikinci olmak",
Ne de "Bir köyde birinci olmak" değil.
Mesele, ister köyde, ister kentte,
İster sarayda, ister gecekonduda olsun.
Mesele kendi alanında birinci olmaktır...
Kendini;
Dünyanın merkezinde görenler,
Aslında kendi merkezini bulamayanlardır...
Her yerden, her şeyden,
Herkesten kaçarsınız ama,
Kendinizden, yüreğinizden,
Keşke canımı acıtan,
Sadece dizlerimdeki sıyrıklar olsaydı.
Yüreğimdeki katmerler değil...
S.K.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!