Seninle gördüm, Seninle yaşadım.
Güneşi Seninle gördüm,
Mavinin sonsuzluğunu Seninle.
Seninle gördüm, Seninle yaşadım.
Güneşi Seninle gördüm,
Mavinin sonsuzluğunu Seninle.
Sen, Sendeki benden habersizken,
Bendeki Sen ölümsüzleşti!
Ben bir ömür, Senden habersiz,
Seni sevmeyi, sevdim.
Bazen çok şey söylemek,
Yazmak isterdiniz.
Sonra yazacak hiçbir şey bulamazsınız....
Dilinizden sadece bir kaç heceli,
Tek bir kelime dökülür:
Sen yokken!
Ben neler yaptım neler!
Çarşı, pazar dolaştım, sersem sendelek!
SEN yoktun;
Sağlıklıyken, mutluyken, oktun.
Hasta iken, üzgünken, yoktun!
Açken, açıktayken, yoktun.
Oysaki var olmayan birşey, yok da olamaz! Hiçbir zaman var olmadın ki, yok da olasın...
SEN;
Yoktun.
Sağlıklıyken, mutluyken,
Yoktun.
Hasta iken, üzgünken,
Hergün binlerce sessiz
Gemiler kalkar yüreğimden.
Ne bir el sallayanı var,
Ne de bir demet papatyayla karşılayanı.
Sessizce;
Bir mevsim daha bitti!
Sessizce nice,
Mevsimler, nice yıllar akıp gitti.
Sevdim seni.
Bir çocuğun gülüşü kadar,
İçten arı duru, masum,
Bir mazlumun,
Bakışı kadar delici, kahredici...
S.K.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!