Gülümüz Mevlaya Gider Şiiri - Ahmet Ekici

GÜLÜMÜZ MEVLÂYA GİDER

Olmasın hiç gizlin saklın
Dünya da kalmasın aklın
Kıvrım kıvrım büklüm büklüm
Yolumuz mevlaya gider

Varlığınla övünürsün
Dara düşer dövünürsün
Son mekânda görünürsün
Ölümüz mevlaya gider

Neden gerçekten kaçarsın
Başına dertler açarsın
Diken eker gül biçersin
Gülümüz mevlaya gider

Dünyada aldınsa vebal
Cenneti eyleme hayal
Ol mekânda bin bir sual
Halimiz mevlaya gider

Düştüm resulün peşine
Tad geldi her bir işime
Ahmet yanar ateşine
Külümüz mevlaya gider