GÜLÜMSEYEN ÇIĞLIKLAR
Hayatın bana çizdiği yolda hep aydınlığa doğru yürüdüm
Güneşi kucaklayacağımı düşündüm ve hep karanlıkta kaldım
Yolumu kaybetmemek için içimdeki bütün kandilleri, meşaleleri ateşe verdim
Yüreğimin gökyüzünde solgun duran güneşe aydınlık taşıdım durdum
Canım yandı
Yüreğimdeki küçük kızın saçları yanacak diye çok korktum
**
Hüsranı korkuyu taşıdım geceden sabaha zaman durdu ben durmadım
Çok yoruldum
Umudumda benimle yorulmasın diye bir cümlenin ellerine bağlayıp ellerini bir şiire emanet ettim
Kuş uçmaz kervan geçmez düşlerden yalın ayak geçtim, taşlar battı ayaklarıma
Bir gülün gülen çehresine aldanıp el uzattım
Dikenler yırttı ellerimi, kanadım
Kanımın kırmızısı güle benziyor diye sarıldım güle, bağrımı da paraladım dikenlerle
**
Suyun saflığına inandığım için aldırmadım kirlenmiş ellerine
Kana kana içtim
Kana kana aldandım
Bile bile düştüm isyankar nehirlere
Umudum gizlendiği şiirden ara ara gülümsüyordu tüm güzelliğiyle
Öyle ya;
Ateş İbrahim'i yakmamıştı
Su boğmamıştı Yunus’u
Bıçak İsmail'i kesmemiş
Hamilelik korkutmamıştı Meryem'i
Atalarım zulümlere meydan okumuşken
Ve ruhları ta beka aleminden verdikleri sözü tutmak için başlarını taşın altına koymuşken
Aşk için doğduğumu bile bile nasıl korkardım ki ölümden
Aşk ile uzattım boynumu
Aşk ile akıttım kanımı
Biliyordum ki aşk için yanarsa gülün külüde gül olur
Bismillah diyerek zümrütlü hançeri sapladım göğsüme
Öldüğümü duyurdular yedi düvele
Hayallerimin saçları ıslandı,
Su ağladı
Canım yandı
Rüzgâra astım yüreğimi
Gözyaşlarıyla yıkadım ellerimi
Duygu denizimde fırtına koptu sonra sessizlik sardı ruhumu
Hep fırtına öncesi sessizlik olmaz ki bazen sessizlik gözler fırtına sonrasını
Sükut mintanıyla dolaştım zayi olan hayallerimin ve ziyan olan duygularımın etrafında
Sağ omzundaki Melek bir duayla uyutuyordu sol omzumdaki meleği
Aşk kirlenecek diye düşündüm önce
Sonra gözyaşları nasıl olsa yıkıyor her şeyi piru-pak yapana kadar diye teskin ettim kendimi
Nemli gözlerimi gökyüzüne çevirdim
Gökyüzünün mavi duvarlarını gözlerime devirdim
Ve içimdeki beni tekrar tekrar öldürüp
yeniden doğurdum kendimi.
AZRA NİMET ÖNER 19.06.2024
Diriliş 1
Kayıt Tarihi : 19.6.2024 20:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!