Gülümse biraz Şiiri - Hatice Ak

Gözlerimi kıstıkça içine dolmaya çalışan güneş
Israrlı denemelerinden sonra başardı arzusunu
Ben de boş verdim direnmeye açıkçası
Daha kaç kere görebilecektim ki güneşin doğuşunu

Sonra birkaç kumru indi dereye, kimi ikili
Kimi de yapayalnızdı, serçeler ve benim gibi
Her gün aynı ağaçları görmek ve aynı yolu yürümek
Ne kadar mantıklıysa, yürüyordum işte öylesine

Tek derdim seninle özdeşleştirdiğim
Çanak yapraklı, mor çiçekli papatyalardı
Hâlâ açıp açmadıklarını görmek içindi belki
Tam umudumu kesmişken işte yine açmışlardı

Sabahın ayazına ve güllerin nazına inat
Dile geldiler bir an, dediler bak biz buradayız
Üstündeki hüznünü bir kenara at
Günlerdir yolunu gözlüyoruz, haydi gülümse biraz