Gülten Nazlı Şiirleri - Şair Gülten Nazlı

Bir damla umut gibi düştün gönlüme,
Kırık dallar yeşerdi şefkatinle.
Rüzgâr savursa da hüzünleri üstüme,
Senin dokunuşunla diner acılar yine.

Bir bakışın, bin yıl süren bir bahar,

Gökyüzü ağlar, toprak kana doyar,
Bir şehadet yağmuru iner sessizce.
Adını haykırır mazlum sokaklar,
Bir annenin duası yükselir göğe.

Yiğitler yürür gözünü kırpmadan,

Hayatın içinden arıyorum seni her yerde sen,
Hayatın içinden buluyorum seni her zaman,
Hayatın içinde görüyorum seni öyle özlemişçesine,
Yine hayatın içinde duyuyorum seni sağırmışçasina .

Yine bana zindan kara geceler,
Yine dilim ezber seni heceler,
Sana öyle hasret bu yüreğim,
Gözüm yine uykulardan bihaber,

Kilitli pencerem, kapılarım paslı,

Sustum...
Çünkü kelimeler yetmedi anlatmaya,
Gözlerimde saklı kaldı binlerce cümle,
Bir öğrenci kalbi kırıldığında,

Tahta hâlâ seni bekler, tebeşir suskun,
Kokun kalmış defter arası bir yorgun.
Adını fısıldar rüzgar pencereden,
Bir “iyi misin” eksik her geçen günden.

Sözlerin yankı olur duvar kenarında,

Bir sessizlik düştü içime,
Adını andığım her gece.
Gözlerimde yarım kalan gülüş,
Kalbimde suskun bir hece.

Bilmem hangi gün, saat kaç.
Hangi ay ,hangi mevsim idi.
Seni gördüm o an,tutuldum sana sanki,
Seslendim; sevda sen misin?diye.

Her gönüle lütûf etmez Rabbim.

O kadar güzel bi şekilde ben baktım sana,
O kadar masum bi şekilde ben sevdim seni,
O kadar sessiz bı şekilde ben ağladım sana ,
Unutma beni,ve bu eşsiz sevgimi.

Her gece dualarimdaydin benim,

Yine yazıyorum şiirlerime seni,
Kalbime gömdüğüm gibi...
Baş satırlardasın, her zaman olduğu gibi,
Unutmak mümkün mü sanıyorsun,seni.

Yanılıyorsun sevdiğim, insan unutamaz bu sevgiyi.