Hani ''zamanla geçer ''diyorlar ya...
Koca bir yalan bu...
Geçen sadece zaman ve birazcık kabulleniş..
O ateş hala ilk günkü gibi yanar düştüğü yerde...
Hani,
birden bir şey olur..
Bir ses,bir şarkı,bir koku,
gelir yapışır tenine,
ürperirsin..
Kapatırsın gözlerini,
Oysa sen,
uykusuz gecelerimde,
titrek bir mumun alevinde,,
Issız,beyaz duvarlara bakarak,
gecenin kızıl kıyamet karanlığında,
haykırdığım bir çığlıktın...
Zamanı geldiğinde
vazgeçmeyi de bilmek gerekiyor..
Her vazgeçiş
yeni bir kapının açılmasına vesile olabilir...
Şerre kapanan bir kapı hayırlara açılabilir...
Bi dokun..
Yaşadığımı hissettir bana..
Ne çok öldüm senden sonra..
Oysa, hala sıcacık nefesin koynumda...
Bir bilinmez haldeyim;
Ne yaptığım şey doğru,ne de yapmadıklarım..
Bir şey var yaşadıklarımdan çıkardığım..
Sevgi aldıktan sonra vermek değilmiş..
Sevgi hissetmekmiş..
Nasıl da ıssız bu yaban geceler..
Ah nasıl da çaresiz gözlerime düşen bu yokluk..
Yine başımda esrik sevda yeli
Yine hüzün çarpmış soğuk yüzüme..
Ah Üşüyorum..
Şuramda ne var biliyor musun?
Gözlerimin tam ortasında..
Elle dokunamadığım ama acısını hep hissettiğim..
Sanki emanet gibi
Sanki hemen gidecekmiş de, gidemeyen
Ama bende unutulan bir şey gibi..
Sen bir içimlik sigaranın ucuz dumanında yargılarken beni,
O an alnımda sana secd etmenin izlerini taşıyordum...
Bilmez misin?
Kansız bir ölümdür! !
Ad'ımın, dilinde yavaş yavaş eksilmesi...
.....:((((