Son ver haydi bu yalnızlığıma
Belki alıştım ama
Yeter yeter Allah aşkına
Ne yaptıysam anlatamadım bunu sana
Anla anla seviyorum. Ulaşacağım aşkıma
Kim ne derse desin ben senin aşkınla yanıp tutuştum
Hava güneşli baharı anımsatacak
Ne yapsan da içimdeki buzlar erimeyecek
El yarası geçti ama dil yarası iz bırakacak
Çabaların boşuna hep boşa çıkacak
Kalp kırmak kolaydı ama yapmak zor olacak
Baksana baharı yaşamadan yaz geldi geçti
Ben burada sen orada bunca gün nasıl geçti
Yetti artık yetti canıma yetti
Sensiz yaşamak bir işkence bitmedi gitti
Ömrümün yarısından çoğu sevgisiz aşksız geçti
Yarıdan sonra buldu gönlüm aradığı sevgiyi
İnce uzun boyludur
Yeni yeşeren fidan gibi
Ela gözleri kalpleri deler
Yayından çıkmış ok gibi
Çok da kıskançtır
Oyuncağını paylaşamayan çocuk gibi
Ben ağlıyorum sen gülüyor musun?
Ben seviyor sen seviyor musun?
Sevginin kıymetini biliyor musun?
Sevgi, sevgi nedir biliyor musun?
Yok, yok bilemezsin
Çocuklar dünyaya geldiğinde
Özlem duyulur büyümesine
Tıpış, tıpış yürümesine
Kimse düşünmez ki geçen günlerin
Ömürden gittiğini
Ömür kısaldıkça ölüme yaklaşıldığını
Kriz maaşlıya nede olsa daha az vuracaktı
Azda olsa maaşın geleceği gün belliydi
Aybaşı gelecekmiş
Maaşlının yüzü gülecekmiş
Yok, yok maaşı alana kara düşünce saracaktır
Alınacakların çoğu aybaşını beklemişti
Dışarıda rüzgâr var
İçeri ne faydası var
Dünya dolusu malın var
Ahrette neye yarar
Yenilemeyen aşından
Herkes çevresindekilere gıpta edermiş
Kimse kendi elinde tuttuğunu fark etmez
Kendisinden yukarı bakan hiç mutlu olamaz
Aşağıya bakan hep huzurlu olur biliriz
Diyeceksin ki hiç mi mavi görmeyelim
Ha bulutun ha denizin mavisi fark etmez
Kimi yirmisinde kimi yirmi beşinde başlar işine
Çalışır didinir beyazlatır saçını
Çoğu gün kuru ekmekle doyurur karnını
Bekler durur emeklilik gününü
Bahçede kuşlar ötüşür
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!