Yaş otuz beş yol yarı derler
Baksana çevrene genç genç ölüyorlar
Ne duruyorsun ömür bitiyor
Haydi sev gari
İnsan doğarken sevinilir
Seven hancı, sevgi yolcu
Bırakmaz ihtiyarı ve de genci
İster beyaz ister zenci
İster yobaz ister dinci
Kalpten kalbe dolar sevgi
Mutluluğun temeli
Kiminiz sekiz. Kiminiz on telli
Her evde bulunur renkli, renkli
Her zaman dokunursan derler deli
Onun kullanılacağı zaman belli
Tellerin üstüne örtmüşler bez ile
Tedbiri elden bırakma gez onunla
Ama köyde ama şehirde
Evlilik yaşı gelince
Alır insana bin bir düşünce
Evlenir herkes bin bir ümitle
Köyde yaşam daha da zordur
Yağmur yağınca her yer çamurlu
Frekans geziyordum bir gün
Baktım var bir canlı yayın
Takılı kaldım o gün bu gün
Birde şiirden vurunca dem
Yorumdur şiiri şiir eden
Dinledim bizi uyar dedim
Birden bire çıktın karşıma
Süslü laflarla çaldın kalbimi
Bağladın gün be gün beni kendine
Sevmiştim gerçekten ben de seni
Ben mutluluk arıyordum
İki bin üç yılı yirmi iki Haziran
Güzel bir törenle evlendi anne baban
Bebek için aceleye gerek yoktu akıllarından geçen
Daha iyisini kim bilirdi başka Allah’tan
Bir gün telefon aldım babandan
Ayşegül anne bende baba oluyormuşum dedi aniden
Ayaküstü sohbete doyulmaz
Bel tutmaz ayak yürümez
Karşındaki halin bilmez
Kısa kesemezsin, denir kendini beğenmiş
Bilinmez ki izin vermez ağrılar
Her gün dört- beş fasıl ağlarken buldun beni
Güler yüz tatlı dilinle psikolog oldun bana
Allah en büyük mutluluğu versin sana
Ben işte geldim, işte gidiyorum
Mutlu günlerinizde aranızda olmayı arzu ediyorum
Her gün sabah akşam görürdün beni
Kafana manyakça düşüncelerle yordun
Durduk yere huzurunu bozdun
Sonra da pişmanlık duyup durdun
Hem kocanı, hem beni kırdın
Yalvar yakar kocanın gönlünü aldın
Haklıymış gibi bana tavır koydun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!