Düşüncem değişti sevebilirim
Soğan ekmek de yiyebilirim
Sevgimi sevene verebilirim
Mutluluk uğruna ölebilirim
Tüm engelleri yenebilirim
Çatal kaşık istemem elle de yiyebilirim
Kimi zayıf kimi şişman
Dünyaya gelen çoğu kişi pişman
Altın para pul insana düşman
Kazanan da kaybeden de pişmam
Herkes dalmış zevki sefaya
Var mı düşünen öbür dünyaya
Korkuyorum çok korkuyorum
Bu güzel dostluğu kardeşliği
Doyamamaktan korkuyorum
Her güzellik biter biliyorum
Doyamadan ölmekten korkuyorum
Mutluluğum hiç sürmedi uzun
Ağlama gülüm ağlama
Ağlamak ne verir adama
Kader hep kötü kurar ağını
Bu da rast gelir sana, bana
Çabalarsın kurtarmak için paçanı
Ya çabaladıkça batarsın
İçim yanıyor yüzüm gülse neye yarar
Çektiğim acılar içimi paralar
Nerde dünya bana verdiğin sözler
Hep karanlık yüzün neden bana döner
Yakmaya çalıştığın umut ışıkları bir, bir söner
Bu dertler beni iyi etmez kara yere gömer
Anahtarla kapı açıp girmek
Evde hiç kimseye bulamamak
Bir kez bile selam verememek
Kolay mı, kolay mı söyle bana.
Sofrada yalnız bir kaşık, çatal
Yalnız bir tabak, bir bardak ve sen
Yılbaşı, yılbaşı işte geliyor yılbaşı
Bu yılında vardı başı
Emeklilik geldi diyorsun başa
Kim dairenin önünde kelini parlatacak
Kim her gün karşı masada yemek yiyecek
Kim daima yemeği yağlı,
Fiske, fiske kabarcıklar çıktı vücudumda
Gittim hemen doktora
İki hap, bir merhem haydi o yana
Zona dedi doktor adına
Çok acı veriyor inan insana
Çoğu kişi anamaz yenik düşermiş buna
Şimdi çocuk olmak isterdim inan
Yaş kaç olursa olsun
Nasılda neşeli ve mutlu oluyor insan
Çünkü bu gün 23 Nisan
İçim kaynıyor bayrakların dalgalanışından
Çocukların cıvıltısında neşe buluyor insan
Hava bulutlu yağdı yağacak
Biliyorum ki, hava da kaderime ağlayacak
Elbet bulutlu havanın ardından güneş açacak
Biliyor musun kader bana da bir gün gülecek
İnsanlar dün doğdu, bir gün ölecek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!