Kır çiçeklerini başına takarsın
Yere basmaz ayakların
Kuş misali bulutlarda gezersin,
Sevdiklerini hep üzersin
Kalabalıkta bile yalnızlığı yaşarsın
Dünyaya yalnız gelmiş yalnız gidersin
Gönül gerçek dostunu aramaktan yorulur mu?
Dostluklar gerçekse top ile tüfeğe yenilir mi?
Gerçek dosta hatır gönül konulur mu?
Zaman her derde ilaç da bu derde yenilir mi?
Yapmacık hareket edemedik
Sahte dostluklara arkamıza döndük
Anamdan doğdu doğalı yüzüm gülmedi
Ağlayarak gelmişim fani dünyaya
Ağlayarak gideceğim galiba öbür dünyaya
Herkes ağlayarak gelir ama
Bir süre sonra gülücükler saçar etrafa
Bense hep ağlarmışım bebekliğimde
Karşındaki hizmet bekleyeni hor görme
Gereksiz yere bekletip durma
Yapılacak işi varsa yokuşa sürme
Sen memursun unutma
Dikkatli ol boşu boşuna geri gönderme
Güneşin batışı ile akşamın oluşu
Gönlümün kalabalıktan yalnızlığa çekilişi
Başlatır içimde yaz ortasında bile karakışı
Başlamadan bitirir yarım olan her işi
Anlar beni yalnızca yalnız olan er kişi
Sevginin bedeli yoktur bu bilinir
Sevgisiz kalpler gönülden gönüle dolanır
Mutluluk arayışı ile yorulur,
Sevgisiz kalplere sevgi nasıl konulur
Sevgisiz yaşamayı beceremedim
Bir şeylerin yumuşaklığını güzelliğini,
Pamuk diye ifade edersin
Akşam olduğunda yumuşak yatağa girersin
Pamuk Adana da yetişir bilirsin
Arabana biner hava atarsın
Ben sana sevgiyle yaklaştıkça
Sen açtın gönlümde bin bir yara
Şimdi benim peşimi bırak da
Başka birini ara
Birazda git onu yarala
Beni ömür boyu mumla ara
Hangi duygu seni sevmemi engel olabilir
Hangi silgi seni aklımdan silebilir
Hangi süpürge senden kalan anıları süpürebilir
Hangi kanı donmuş seni benim gibi ısıtabilir
Hangi lüks arabanın ön koltuğu seni misafir edebilir
Hangi saray senin salınağın olabilir
Bir dost arayıp bulamadığında
Verdiğin sırrı bir başkasından duyduğunda
Eline cebine atıp boş bulduğunda
Hatırlarsın canım hatırlarsın beni
Kapıyı anahtarla açıp girince
Terliklerini arayıp bulamayınca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!