Gülmenin Devamı Şiiri - Şair Hodfuruş

sen verdin
ben çektim
sen kaçtın
ben erdim
son kez gül
izin verdim
çatlamadan
yüzüne güleyim

yokluk
ne sol
ne soldur
ben içeyim sen doldur
sen kimsin aşk ne
yakma canımı
ölmeden son güleyim

varlık
hep vardın
yokmuş gibi davrandım
varlık takıldım
anlattın
yaratıldım varım
köpek düşünmez
yok da ne
descartese güleyim

sonsuz
bin dünya
bir güvercin
ağza kadar dolu
bitir
yılda tek darı
öl anla sonsuz
zaman çok ama güleyim