GÜLMEK BENİM NEYİME
Yıkıldı nice hanlar,
Gülmek benim neyime.
Harap oldu külhanlar,
Gülmek benim neyime,
Göçük altında kaldım,
Bunaldıkça bunaldım,
Derin uykuya daldım,
Gülmek benim neyime.
Aldırmadan yaşıma,
Bir hal geldi başıma,
Yazın mezar taşıma,
Gülmek benim neyime.
Karaları bağladım,
İçin için ağladım,
Pınar gibi çağladım,
Gülmek benim neyime.
Erkenden yaprak döktüm,
Ruhen bedenen çöktüm,
Kadere boyun büktüm,
Gülmek benim neyime,
Devrilince çınarım,
Bozuldu eş kenarım,
Kurudu göz pınarım,
Gülmek benim neyime.
Ne yerim var ne yurdum,
Karaya döndü bordum,
Çürüdü elma murdum,
Gülmek benim neyime.
Toprakta kaldı özüm,
Patladı kaşım gözüm,
Müçtehit'im son sözüm,
Gülmek benim neyime.
İsmet Murat (Müçtehit)
Tüm.San. Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
Kayıt Tarihi : 1.3.2023 21:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Murat Müçtehit](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/03/01/gulmek-benim-neyime-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!