Bu nasıl mektup ki kenarı yanık.
Dünya çaptan düşmüş,ortam bulanık.
Gardaşın kendini sanar uyanık.
Yorgan alev almış,tüller perişan.
Söyletme gardaşım derdim derinde
kalmışım çaresiz gurbet elinde
Her gün artar çilem, durmaz yerinde
Özlem şaha kalkmış,diller perişan
Dünyanın dümeni bozulmuş çoktan
Gönül dosta küsmüş,inan hiç yoktan
Sevgisiz yürekler üşür, soğuktan
Ömür turab olmuş,günler perişan.
Anlatılmaz bir sevdaya tutuldum.
Bir ahunun gözlerinde boğuldum.
Dokuzuncu köyden bile kovuldum.
Turnalar göç etmiş, göller perişan
Kayıt Tarihi : 16.12.2014 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!