Kükredi avlunun
Girmeden kapısından
Kepçe düştü elinden
Aşı devrildi Hatice kadının
Yüreği ağzında
Devinimsiz son baharındayız
Mevsimin
Soluk bir sokak lambası gibi ferimiz
Uzatsam ellerimi
Çalı, çırpı misali gülün dikenleri
Mevsim yaz
Ben hazanda naz
Sen yoksun
Ben yarım
Çiçek bile dayanamadı
Ah gurbet
Ah uzak diyarlar
Gözden ırak gönülden uzak anılar
İncecik bir sızı
Salına, salına gönülde dolaşırlar
Bakıyorum zamana
Halil Rıfat’ta Rıfat
Eski bir semti İzmir’in
Tükendi demiştin
Yıldızlara bakabilenler
Tükenmesin diye
Yıldızlara bakabilenlerdenim
Bir yaz günü
Yorgun
Dermanı kesilmiş dizlerle
İnerken Halil Rıfat'tan denize
Eski bir evin verandasında
Sallanır koltuğa oturmuş
İsteklerimiz uzasa da sonsuza
Her nimete ulaşırız bağışla
Burun kıvırışımıza
Nankörlüğümüz
At binip peşine düşürür
MAVİ
Bundan böyle
Mavi kuracağım düşlerimi
Adımı da değiştireceğim
Aklımı, yüreğimi de
Bir bahar sabahıydı
Bütün kapılar, pencereler açıktı
Ve gönlüm
Geldi oturdu bir köşeye
Hiç konuşmadık
Göz göze bakıştık sadece
Pembe bulutlar üstünde inan
Bir senle mutlanır yüreğim
Üşümeyesin diye ay ışığından
Öpüşlerim omuzlarına pelerin
Gecelerin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!