Gerçekle gerçek olmayanı,
Ayırt edemez bazen insan.
Neye inanırsan gerçek odur senin için.
Bazen insan yalanlara inanmak ister.
Ama gerçek olmayana inanmak gerçekleri değiştiremez.
Oysa gerçekleri dile getiren de bizleriz.
Hayat garip ve güzel bir oyun gibi.
Boynuna ufak öpücükler konduran rüzgarı hissedebilirsin.
Dokunduğun her şeyi hissedebilirsin.
Soru sorduğun herkes, düşündüğünden farklı cevap verebilir.
Senin dışında, senin de içinde olduğun bir dünya.
Serin mavi denizleri,
Yazdıklarımın önemi yok,
Yaptıklarımın da.
Hayallerim artık yok,
Mutluluğum da.
Üşüyorum ama sen de yanımda yoksun.
Herkes beni üzüyor,
En sevdiğin şarkı olmak isterdim,
Dudaklarından dökülen.
Yoksa notalarından biri mi olsam?
Ben fa olsam sende mi.
İkisinin arası yarım sesti değil mi?
Bir piyano olsam daha mı çok severdin beni?
Bazı yanılgıların bedeli ağır oluyor.
Düşüncelere tutsak olmak insanı deli ediyor.
Çıkış yolunu bulmak gittikçe güçleşiyor.
Uzak durun benden gülümsemek isteyenler,
Karanlığım kor ateşlere sürüklemesin sizi.
Bazen düşündüklerimi söylemek zor oluyor.
Bir gün şöyle bir gün böyle,
Oluverdi işte öyle.
Bugün Cumartesi,
Yerinde herkesin neşesi.
Bu kar mı yoksa yağmur mu?
Mutluyum işte yarından umutlu.
Baharda, baharda aşık oldum baharda,
Ağaçların çiçekler açtığı, ılık rüzgarın rahatlattığı baharda.
Çimenlerde zıplayan kuzular gibi sevindim,
Artık ben başka biriydim.
Kalbimin sesini dinledim hep beni düşün dedim,
Aşkıma aşkımı baharda söyledim.
Artık yalnız bırakın beni,
Sıkıldım hepinizden.
Alıp başımı gitmek isterdim,
Sevmeseydim kendimi derinden.
Düşünmek istemiyorum artık geleceği,
Bugünü dolu dolu yaşamak varken.
İki damla yaş damladı gözlerimden,
Mavi gözlü kör adamı görünce.
Ne kadar da yakışıklıydı.
Kapkaranlıktı dünyası.
Oysa gözleri masmavi.
Belki de gözlerinden bile güzel bir dünyası vardır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!