Gülgün Çiçeği Şiiri - Mehmet Akif Ardıç

ı

sen nesin sen biliyor musun
sen: uzaklarda açan ey gülgün çiçeği
ve adımın adının yanına yakışmadığını
buruşuk kâğıtlara gömdüğümü aşkımı

güler gibi bazen
kızar gibi tutuşsuzca

ben solgun bahar gülü
sen kaçamak bir bakış..
nikotin gözlü yağmur damlasında
sen nesin sen biliyor musun

uzaklarda açan ey gülgün çiçeği
uzaklarda açan ey gülgün çiçeği

II

sen uzaklarda açan ey gülgün çiçeği
hayâlinin eli bile uzakta benden
kulaklarımda çınlayan bir kadın sesi
âhhh... koklamakmış seni yeniden
sen uzaklarda açan ey gülgün çiçeği

savurma yellerini ey rüzgâr
koklama benim koklayamadığımı
gözlerimde yalan bu, yalan bu
unutmuşluk, unutmuşluk

soldurma güllerimi kuru bir tel kalsın
tenhâlı, can çekişen bir elvedalık el...
soldurma güllerimi gül deyip
gülün ömrü olmaz gülüm

ko gönlüne dalından kopartılmış
ko gönlüne hâlim arz-u hâlini

bu gözyaşları ki tutkun tanyelimin..
kalan bir bakışına bakışımın..
acıyor yüreğim duyuyor musun

sen uzaklarda açan ey gülgün çiçeği