Güler Talay Şiirleri - Şair Güler Talay

Beni sensizlikle terbiye ettiğin gecelerin,
işkence odalarında attırdığın sessiz çığlıklarla,
gündüz yaşattığın geceleri
yine sensizliğin sessiz haykırışlarını kaleme almama,
okurken bir başkasına dökdükleri göz yaşlarının
içime akanların yanında hiç kalmalarının ağırlığını taşımakla,

nedir yaşam? ....
her şeyi oluruna bırakmak mı? ...
herşeyi tasarlamak mı? ...
gideni beklemek mi? ...
ardından gitmek mi? ...
öfkeyi bastırmak mı? ...

23/11/2005
Hüzünbaharım benim.
Eh be hüzünbaharım,niye bu havayı değiştirmiyorsun,ne yağıyor,ne açıyor sadece soğuk,tozlu bir rüzgar ve gri rengini bütün şehirle beraber benim gönlüme giydiriyorsun.Yapma bana bunu.Ben zaten bu grilikten hep bir gökkuşağı yapmaya çalışsamda renklerim yine yine gri ve tonlarından başka olmuyor.Biraz tonları açıldıkça ben de açılıyorum ama bu tonlar koyulaşınca çok kötü oluyorum.Sende haklısın mevsim sonbahar rüzgar,yüklü bulutlar,çiseleyen,şiddetlenen yağmur,dengesiz soğumalar senin mevsim normallerin,doğanın dengesi senin med-cezirlerin.Senin bu gel gitlerin bana neler yaşatıyor bir bilsen! ! !
Hep hüzünlendiriyorsun beni.
Rüzgarında savurduğun,hazan sarısı yaprağın olasım geliyor.Usulca alıyorsun beni,sürüklüyor,nereye götüreceğini bilmiyorum,sana koyvermişim kendimi,öylece götür beni,sürükle beni,yeterki al ve götür.Bak beni sen hep hüzünlendiriyorsun diyorum,bunun üstüne diğer yapraklar gibi beni çarpma,kuru olduğum için hemen kırılırım, kırma usul usul kat önüne,yerde sürükleme rüzgarının içine al.Kollarında gibi hiç indirme yere hep içinde kalayım.Hızını kesme sakın,sen hızını kesersen kollarının gücü azalır beni tutamazsan ben yere düşerim.Yerde çok toz,taş ve kaybolacağım çıkmaz sokak yolları var.Bırakma beni,tek kalırım.Nerede olduğumu bilmiyorum,beni sen sürükledin buraya,unutma.Beni diğer yapraklar gibi kaldırım diplerinde,yollarda bırakma.Gelen geçen basar üzerime ezerler beni,kuru olduğum için hemen kırılacağımı unutma.Sen benim hüzünbaharımın bana benzeyen deli rüzgarısın.Lütfen diğerleri gibi olma,fırtınaya yada kasırgaya dönüşme.Ben dayanamam hiddete,ürkütür beni o uğuldamalar.Sen hep benim masum deli rüzgarım olarak kal.Uğuldama sen,usul usul eserek bana hüzün şarkıları fısılda.'Hüzün zaman zaman deli dalgalar gibi gelir gönlümün kıyısına vurur.'Sen hep fısılda.Benim kulağım sende,içine aldığın kollarında bırakmadığın hazansarısı yaprağınım.,fısıdayarak savur beni.Esmen dinmeye başlarsa bana söylemeden durma.Sen durursan ben düşerim,ben düşmekten korkarım.Biliyorum düşen kalkmak zorundadır ama sen beni savurup esip getirdiğin yerde düşürürsen benim kalkmaya gücüm yetmez ki.Son gücümü senin önüne katacağın,içine alacağın,kollarında savurup yere bırakmadan alıp götüreceğin savrulmaya harcadım.Düşersem çok düşmüş olduğumdan tekrar kalkacak dermanım,takatim kalmadı biliyorum.
Küçükkende çok düşerdim ben.

özlüyorum...
özlemeyi özlüyorum,
özlenmek istiyorum,
özlemle yazıyorum,
özlenip,özlemeyi istiyorum..

umudum var
yüreciğim kıpır kıpır
nedir sevincim bilmiyorum
umudun tebessümü
belki ecrinim yakındır
ve de

geldi güzün, yareni hüzün,
güz hüznüne,
hüzün yüreğime,
yüreğim yüzüme yaren...
hüzün oldu yüzüm,
hazan geçiyor ömrümm....

20/11/2006



Sana teşekkür ederim.Beni sensizlikle terbiye ettiğin gecelerin işkence odalarında attırdığın sessiz çığlıklarla,gündüz yaşattığın geceleri yine sensizliğin sessiz haykırışlarını kaleme almama,okurken bir başkasına dökdükleri göz yaşlarının içime akanların yanında hiç kalmalarının ağırlığını taşımakla,her bitti dediğimde yeniden başladığın ilklerinle,sol yanımın ayaz boşluğunla sana hasret,sana tutkunluğumla ayaktayım.Kahretsin seni seviyorum sevgilim.Ben sana tutkun,vuslatına gebe,dönülmezliğinin bekleyişindeyim.Ben sana hasretle,sen sahip olmak istediğin güce kapıldığın hırsla geçiyor günler,yitiyor ömürler..Sensiz mutlu değilim,eksik yaşıyorum.Bensizlik vurmuyorsa seni,mutluysan mutlu kal.Mutluluğunu buruk sevincim sayarım.Ama benim sana ihtiyacım var yarim.
Hoşçakal.

Neye yanayım bilemedim,sevdiğime mi,güvendiğime mi,yüreğimi açtığıma mı,ruhumu katmaya çalıştığıma mı,sadık kalacağıma and içtiğime mi,gözlerinde aradığım tatlı bakışa mı…
Ne beklediğimi bilemedim,aramasını mı,mesajını mı,iyi gecelerini mi,güzel uyularını mı,
Ne hissetiğini bilemedim,sevdi mi,yoluna durakmıydım,arzularına oyuncakmıydım,ruhuna uzakmıydım,yüreğine giremedim mi,demirlemeden geçeceği limanımıydım,
Neresinden tutayım kendimin,kendimi vermişliğimle kalan bene bakınca,bu defa ne diye tutunup kalkayım,benim özelim benim güzelim, nerde benim ………….
Ne diyebilirim bilmiyorum,ardından bakınca bu yazılar dile böyle geliyor,belki sitem belki kırgınlık belki üzgünlüğüm,beklilerim hiç bu kadar çok olmadı,bir daha yanılmayacaktım bir yanılmışlık daha yaşamayacaktım,sıradan herkes olanı sevmeyecektim,sıradan herkes değildin,teferruatın yoktu teferruata boğuldun,bakışını tebessümünü beklerken benden gidenlere bakmadım,
Ardından baktım beni söyletmeyi bekler edan sen çok acımasızsın bunu bana yapmamalıydın ben beni sana anlatabildiğimi sandım ama sanırım yine yanılmışım…

BUGÜN İÇİM KARANLIK RUHUM BULANIK
NE VAR BENDE NE VAR ADA DA
ANASINI SATAYIM BU BULANIKLIĞIN
AÇ GÖNLÜM AÇIL CİGERİM AÇIL
BEN DE AÇILIP İÇİNDE OLSAM ŞU TEKNENİN
ENGİN DENİZLERDE TER ATSAM

G ülcemaline hasret
İ htimallerle yoluna dalıp
D erbeder edalarda
E nlerimden üşüyeceğim.
C an yanmalarıma mı
E ngellere mi