affettim hadi hepinizi yaptıklarınızı söylediklerinizi
ama kırıldım bir kere ve çok kereler.....
hergüne yeni kederleri yeni buruklukları ekleyerek
herşey en derinde kalptedir.
kalpte elini sıkarsan yumruğunun büyüklüğünde...
cüssem küçüktür,ellerimde küçük,
senin ellerin büyüktür benden,aç bak...
aç ellerini avuçlarında ellerim,
benim kalbim bu yumruğum kadar işte gör..
içmeyi çok severim,
'dünyanın kahrını çekeceğine,kafayı çek.'
demişler ve güzel söylemişler...
rakıyı severim harbidir,
halis severim...
insanlar hiç öyle harbi-halis olamadılar..
Kolum kanadım kırılmış, yuvasız kalmış kuş misali garip diyarlardayım.
Çırpınışlar kırık kollarıma yük bindiriyor,ne mecalim var ne taşıyacak kanadım.
Acım öyle içre yerleşmiş ki öyle bütünüm olmuşki acım acımıyor artık.
Yüreğimi sızlatır gibi titrek bir çırpınış oluyor.
Dizlerimin bağı çözülüyor,bulantı hissiyatındayım.
Herşey bulanık,içim bulanık.
mahşer kalabalığında zemheri tenhalığı yaşıyorum.
yüreğimde büyüyen,titreyen,
memleketi olmayan bir memleketsizlikle
duyumsadığım meçhul sıla özlemi..
dilimde;
' memleketmi yıldızlar mı gençliğim mi daha uzak '..
taşıyor masum mahremimden,
adı asiliğimden olan hüzün çağlayanım.
melek yüzlü zebanilerden ağlıyor insanlığım.
gelmişine geçmişine
yetmezse yedi düveline sövdüğüm
sevgiden yoksun sevgili insancıklarım....
karanlık,aydınlık,
gündüzün aydınlığı,
gecenin karanlığı,
umutlarımın mavi-yeşil ışığı,
yaşananların kasvet karanlığı,,,,
umut etmenin ferahlığı,
gün ağardı,güneş aldı karanlığını bu koca ve ait olmadığım kentin.
deniz kokusu siniyor havaya,tenimden öte tüm kokulara,
yalnızlığımla içre dolan,yalnızlığıma hasret kalabalığıma,kalabalıklara.....
yürüdüğüm bu yol belli çabalamak için işe giden yol,
ama her adımımda belirsizleşmek üzere, avuntu yılgınlığımdan.
kolumda çantam, benliğime emanet gidişim,
bir tek sen varsın,
gerisi yalanmış,
perdesiz camlarında,
halim yamanmış....
gemilere benzemeli insan üzerinde onca ağırlığa rağmen yinede yolunda ilerlemeli..
limanlarda dinlenmeli rotasına devam etmeli..
üzerinde durduğu denizin derinliğini bilsede dibe vurmamak için yolundan sapmamalı..
aydınlatıyor gündüz mavi gece karanlık sularını gemilerin parlak ışıkları..
gemilere benzemeli insan tek başına ışığını söndürmeden karanlıklardan geçmeli...
üzerinde onca sorumluluk, onca hayat taşıyor karşımda azametiyle giden yavaş yavaş uzaklaşan bu parlak ışıklı gemi.
Merhaba dost sair Arkadas,
Siirleriniz cok güzel, Nice basarilara dogru umarim adim adim ilerlersiniz.
Basarilarinizin devami dilegimle.