Gülemiyorum 2 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

GÜLEMİYORUM 2

Bu nasıl bir vicdan, nasıl şahsiyet,
Ayaklar altında şeref, haysiyet,
Körpecik bedene biçilir diyet,

Başıma ne gelir bilemiyorum,
Özgürce oynayıp gülemiyorum,

Bu çocuk diyerek bakmaz yaşına,
Bir iki şerefsiz çöker başına,
Zehir katar ekmeğine aşına,,

Huzurlu bir nefes almıyorum,
Özgürce oynayıp gülemiyorum.

Nasıl beklersiniz benden başarı,
Haram oldu bana kapı, dışarı,
Beni gözetliyor, soysuz haşarı,

Sokakta bir dakka kalamıyorum,
Özgürce oynayıp gülemiyorum.

Bırakın mutluluk kapımı çalsın,
Körpecik bedenim bir nefes alsın,
Gözlerim uykuya bahtiyar dalsın,

Çocuğum huzuru bulamıyorum,
Özgürce oynayıp gülemiyorum.

Müçtehit olarak içim yanıyor,
Göz göz oldu yaralarım kanıyor,
Halim gören mecnun oldu sanıyor

Mesut ve bahtiyar olamıyorum,
Özgürce oynayıp gülemiyorum.

İsmet Murat
(Müçtehit)