Umman Yenge, maziye bakınca neler var;
Üzenleri unuttum güldüren de çoktu...
Bilir cümle insanlar kaderiyle doğar
Gün gibi gerçekleri bildiren de çoktu...
Yemyeşil gözlerimden bir babam öperdi,
“Hu Mevlam ayak ver” der anam çok severdi,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta