Kahverengi gözlerin akıyor
Kelimeler damardan sızlatıyor
Yakıyor etrafa aşıkları deli ediyor
O saçların yok mu
O uzun yolları ulaşılmaz mevsimleri
Ulaşılmayan yıldızları
Kalbimi yerinden söktüm yapıştıramadım
Açıldı kanatlarım sardı bedenimi
Yapıştırdı sevgiyle kalbimi
Tırnaklarında iz kaldı acıdan yana
İnledi içimdeki ateş oturdu yüreğime
Akıyor gidiyor içimden birşeyler uzun yolculuklara
Kadehtedir bütün dünya
İçersin durmadan sıra sıra
Sanki defterin içine düşer
Çözüm yolu bulmak için çabalarsın
Canın sıkılsa bir kadeh içsen sıkıntın dağılır
Yalnızım kötü kader
Neden çevreledin beni
Bir gün gideceğiz bu ıssız adadan
Kalacağız tek başımıza
Delin karanlığı yıldızlar
Gözlerimiz görmüyor gerçekleri
İçimiz akmıyor duygulara doğru
Kederlerimiz içimizde çıkacak kapı bulmuyor aniden
Bir deniz kenarında rahatlıyamıyoruz
Gerçekler bizimle yaşıyor
Açma hislerini kapama gözlerini
Dönen duran hislerini yalnız sen bilebilirsin
Yalnız sen sevebilirsin
Okşayan öpen sen olabilirsin
Kapıldım sana bir tanem
Hasta olmak,hayatla mücadele etmek ne kadar zor
Sağlığımızın kıymetini bilelim
Doktordaydım bugün,annem hasta
Ağlıyor karşımda
Ağlamamak için kendimi zor tuttum,güçlü olmalıydım karşısında
Hayatın gerçekleri yine karşımda
Sakla hislerimi ayna
Ortaya çıkarma
Gizli kalsın içinde ne var ne yoksa
Benden başkası bilmesin.
Bir gün gelir ortaya çıkar hayaller
Gerçekleşir umutlar
Canımın içi kalbimin sahibi
Duygularımın tercümanı hislerimin aynası
Gündüzleri ararım hayalini
Akşam olsun canlansın babam diye
Ağlarım göremediğim için
Hayatını kimbilir kaç yıl
Belki bir yıl belki bin sene
Geçirdin neyle sıkıntı,üzüntü
Bilmez kimse halini,içini
Bilemez dedemle geçirdiğin güzel günleri
Tebrikler ruhuna sağlık ama biraz daha derinleştirebilirsin şiirlerini dahada uzun tutabilirsin.