Gülçin Şahin Şiirleri - Şair Gülçin Şahin

Siyah saçlarım uzandı gökyüzüne
Sardı beni yalnız ümitsizce
Gözlerim daldı siyah geceye ışık arar oldu dolunayda
Siyah ruhumdaki gizem
Aydınlık dünyamın gizemli çiçeği
Ruhuma su veren şifa veren ruhtaki güzellik

Sevginin timsali gül
Kırmızıya boyadı gönülleri bugün
Aşkla,mutlulukla doldu
Sevgiden ellerim sıcaklıktan yandı
Dudaklarımda kırmızı bir alev bu sevgililer gününde beni yaktı
Kırmızı gül beklerken ellerim bomboş kaldı

Hayatımı seninle yazdım
Aşkımı,
Yollarına yaslarımı akşamlarına
Resimdeki hatıralara
İliklerime işleyen baharın kokusuna

Sarı saçlarını boyamış kızıla
Ağladı gözlerim görünce buna
Uzun uzun baktı bana
Utandı kızardı yanakları
Gözünden yaş aktı ağladı hıçkıra hıçkıra

Ormanda geziyorum yaşıyorum
Tabiatla bir oluyorum
Deniz kenarında oturup sohbet ederken
Kendimden geçiyorum.

Ne güzel yaratmışsın yarab

Adın yok kendin yok
Sayfalarda izin yok
Kaldın tek başına
Çaren yok
Yak at defterleri
Solsun sayfalar

Kader seni kimden sual etmeli
Derdine derman bulmalı
Sayfaların her an aklımdayken
Kiminle dertlenmeli

Çalıyorum sazımı nameler döktürüyorum

Seni andım aşkım her zaman
İçimde kanıyorsun
Ellerin hala yüreğimde
Akıyorsun içime sel gibi
Gözyaşlarım ormanları ıslattı
Kalbim düşünmekten yıprandı

Sensiz gecenin içindeyim
Düşünüyorum her gün her gece
İçinden çıkılmaz yoldayım
Gecede yürürken merdivene çıkarken
Hep aklımda hep yanımdayken
Karanlıktaki bir el çekti beni sana

Gözlerim kızarık yüzüm şiş aynada hayalin
Dışarda gökyüzü ağlıyor
Sevgimi anlamıyor hiç kimse
içimde ağlıyorum nasıl nasıl yaşarım ben
Kalbim sensiz
Ellerim hissiz