Yok olup gitmek istiyorum, ben bu dünyayı istemiyorum
Bağışlasalar da bana hayatın bütün güzelliklerini
Sen varken neyleyim ben elime verseler dünyayı
Sana kavuşmak arzusu alıyor beni benden ey sevgili…
Ruhuma işlenmiş en güzel duygularla aşkın nakış nakış
öyle zormuş ki! dayanmak
buna benim yüreğim yetmez
baktığım her yerde seni görememek
anne diye sarılamamak
kendi sessizliğimde acını paylaşmak
yokluğuna inanamamak
ne halim kaldı nede mecalim
düşmüşüm bende dermensız dertlere
el açıp yalvarıyorum allahım sana
kurtar yarab ne olur
susamışım kurumuş çöller gibi
açıkmışım sevgine muhtacım
Bir sonbahar mevsimi daha yaklaşıyor
Gönlümde sararan yapraklar çaresiz dökülecek
Ben seni bir sonbaharda tanıdım ey sevgili
Gözlerinin gözlerime değdiği andı eylül
Ama ben seni bir sonbaharda sevdim
Ayların en güzeli kasımda bir başkadır aşk
bugün öyle bir gece ki
binbir geceden güzel
düştüm dara kaldım bir başıma
hakkın nasıl varayım divanına
ne yüzle bakayım o nebiye
aç gönlümü sultanım
zaman akıyor yine
kaybolan yıllar arkamda
susuz çöllere düşmüş
yalnız bir hayat
senden ayrı uzaklarda
geçen bir ömür
Ellerimi avuçlarına bırakıp, unutuyorum herşeyi,
Sanki, ben değilim yaşayan! Ruruhum mu? Bilmem ki.
Kaybolan hayallerde ararken senin adını,
İmdadıma yetişiyor çaresizliğimde gözlerin
Bir elem mi duyuyorum, yoksa kalbim mi acıyor?
bu gün öyle bir gün kü çok agır
her günden daha farklı sanki
içimde çöreklenmiş sessizliğim
duydugum sadece kendi çığlıgım
ne oldu bana bende bilmiyorum
bu akşam üstüme yüklenmiş herşey
daraldı yüregimı, daraldı
asıldı dar ağacına gönlüm
toplandı başıma aşıklarım
agıt yakarlar halime benim
kurudu gönlümün can suyu
Tek kelime, sadece bir güzel söz...
Beklediğimin dışında bir oyun oynanıyor dünyamda
Hayallerim bir bir yıkılırken, bambaşka hülyalara dalıyorum...
Sebepsiz, hiç bilmediğim bir aleme dalıyor gözlerim
Uyandığım zaman, sadece gözyaşlarımla nemlenmiş bir yastık
Ve mevsimleri yaşıyorum ardıardına...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!