Kimi gönülden sevdiğini sanır, kimisi kendini kandırır,
Kimi bir güzele meftundur, kimisi o güzelin gözlerine aşıktır,
Oysa ki bilmez ne derin sevgiler vardır yeryüzünde
Yaşanılan hiçbirşey ne aşk, nede sevgidir....
Kimi sevgisini anlatamaz, hep ortada kalır,
keşke hep çocuk olarak kalsaydım
hiç büyümeseydim...
benimde balonlarım olsaydı
uçurtmam tellere takılsaydı
ben onların ardından koşsaydım
kırlara doğru uzansaydım
ben bahar çiçeklerini gördüm
onlar mayısta açarlar
ılık bir güneş ışığında
yağmur damlalarıyla karşılaşırlar
bakınca gözlerine deli gibi
mayısı hatırlarım herzaman
medinenin yolları aşılmaz mı
o canana kavuşulmaz mı
benden selam götürün kuşlar
hak nasip eylerse görürüm bende
bu senede olmadı belki seneye
bir parça buz üzerine
bir kepçe kaynar su dök...
işte ben öyleyim...
kutuplar dediğin
altı ay gece
ben kutuplardan da öteyim...
ne mazim var şimdi anlatacagım
ne de adın var birdaha anacağım
bırak beni duymasın kulaklarım sesini
unuttum ben senle birlikte kendimi
Bir ateşki yakar beni cehennem narından beter
Başımı her koyduğumda yastığa geceler boğar beni
Gözlerim fersiz kalır sanırım ki dişlerim çiğ insan eti
Rüyalar bir bir düşman olur sanırım ki can boğaza gelir…
Olmaz sabahlarım kalkmaz üstümde kara bulutlarım
Allahtan korkum olmasa çoktan hançerlerdim kalbimi
dünyaya gözlerimi açtığım anda
hissettim yüreğimdeki sızıyı...
zaman içinde olgunlaşırken
yüklendi boynuma sensizliğin acısı...
ellerimi bırakırken boşluğa
sana son sözüm olsun bu sevdiğim
bir daha görmem gülen yüzünü
kimbilir nerde olurum sen yokken
son bir defa görseydim keşke seni
şimdi kimbilir nerelerdesin, nasılsın
- Evet, ben Gülcan;
Hayatı sadece yaşadıklarıyla gören,
Gülmenin bile bir sebebi oldugunu bilen,
Ağlarken, neden ağladığını bilmeyen insan...
Yüreginin; '-Dur! ' demesine aldırış etmeden
Doluya tutulmuş gibi kaçan insan..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!