Yaşadıkça ,Yalnız Kurt misali zalimlere karşı ,çakallara karşı meydan okuduk.
Belki gece olduğunda, bir başıma kaldığımda, yalnızlık düştü hisseme.
Hep yarınları gözledim.
Yarınları beklerken ,güzel günlere doğru ağır aksak giderken beynime şimşekler çaktı,yıldırımlar düştü.
Bu şehir yıkıldı gizlice üstüme. Her doğruluşta bir kez ,bir kez daha yıkıldım.
Yıllar süren sevdalarımın aşkını ve emanetlerini bıraktım Bozkurt gençlerime .
İndi sahaya Futbolcuları
Alkışa boğdu taraftarı
Şampiyonluğun tek adayı
Yaylanın Kaplanları Budaklar
Koşar ileri sevgiyle
Tokyoda demir yumruklar indi
Birler öldü binler dirildi
Busenazlar al bayrağı
Göndere gururla çektirdi
Bir zamanlar Onbeşimde bir yar sevdim adı Çanakklae
Hiç unutmadan her gece seni bekledim sahilde Çanakkale
Bambaşka bir tutku bambaşka bir yangın Çanakkale
Sevdamız tarihe kurşunla yazıldı yan yana Çanakkale
Tekrar sana çark eyledim
Çok gezdim çok aradım dolandım
En sonunda yine sana
Yine size geri döndüm
Senmişsin tek aşım tek düşüm
Namıyla bilinirdi Çatlı
Adı Ramazan soyadı Taştı
Ülkü yoluna özden bağlı
Canlardan can Bozkurttu
Kimi zaman öğretmendi,
Kimi zaman müdürdü.
Her görevinde usta
Her işinde başarılıydı.
Bir adam, bir babaydı,
Omuzunda paltosuyla çıktı meydana
Gürledi gök gibi Baktemur
Derdi vatan, aşkı milletti
O aşkla devleşti Baktemur
Yine, Karadeniz delice çırpınsın,
Türk Bayrağını gökte dalgalandırsın.
İstiklali inadına haykırsın...
Çünkü, Bozkurtlar dirilecektir!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!