Al Bayrağım gönderde dalgalanırken,
Gözümün önüne akan kanlar gelir.
Tüylerim diken diken olup titreyince,
Ağlarım ben hep ağlarım!
İçime düştü yine kızgın har
Bugün Haniyi yakasım var
Beni bekleme ey yar
Vatan uğruna dövüşesim var
Dün,bugün yine her gecede
Gözde yaşlar aktı mendilime
Tutmaya yeltendim ama ne yazık
Çocuk gibi ağladım gizlice
Yeryüzünde durdurun silahları
Kalemle yok edin ne varsa,
Bilginizle savaşın ,
Görgüyle yıkın olumsuzlukları.
Yılgınlığa inat
Şehit Akıncı, ülkü beyi başkanım İbrahim KÜÇÜK,
Tıpkı Türkmen Dağları gibi yüreği ulu ve büyük.
Çekti sancağı ile kılıcı ,geçti intikale benzedi atam Alpaslana,
Atıldı Bozkurtca küffar üstüne vakur ve dimdik.
Ülkü adlı damardan akan son deli kan,
Darağacında düğün var damat Ali Bülent ORKAN.
Merasimde ne davul nede zurnadır çalan,
Şahittir yiğitliğine tek ,boynuna geçen yağlı urgan.
ORKAN, Ankara sokaklarında bir yıldızdı
Her kavgada yenilmez bir kahramandı
Geleceğe bırakılacak bir şeref şandı
Bayrağa, Millete adanan bir kandı
Ülkü yolunda susmayan Ayşe'nin Alisi
Üç günlüğün namlısı, Vatanın delisi
Ocakların ölümüne sevdalı deli kanı
Sözümüzün Andımızın şeref ile şanı
Bir ok fırladı gerili yayından
Kem gözler körleşti kıskancından
O ne güzel bir Bozkurttu
Bakmaya kıyamadım nazarımdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!