Gülbey Yılmaz Şiirleri - Şair Gülbey Yılmaz

Ey, yücelerin yücesi Murat Dağı
Esirgeme yaz yeşilini, kış beyazını
Sularınla serinlet tüm Egeyi
Doldur dereleri, çayları, gölleri

Ağır yerimizden vurdun bizi Mustafa Ağır
Ülkümüz Kızıl Elma yolunda açtın bir çığır
Ağladık abilerin kavgalarına derinden
Sonsuz bir aşkla vurulduk işte yine yeniden

Gök Maviydi deniz gözlerin,
Vurgun du kararlı sözlerin.
İşaret ettiğin kutlu yolda,
Yürüyüştedir tüm gençlerin.

Dualar ettik sana Pehlivanoğlu
Andık seni yine dolu dolu
Bak senin yaktığın ateş
Hala yakıyor bu Bozkurdu

Neden, Niye Türküz ?

Neden mi güçlüyüz?
Çünkü biz Türküz.
Neden mi övünçlüyüz?
Çünkü asırlardır hürüz.

Hiçbir kimse kimseye "Ne Mutlu Türküm Diyene!" demek için silah dayamadı.
Gururla söylendi yıllarca.
Bu asil ve aziz millet adını tarihin destansı sayfalarına altın harflerle yazdırdı.
Esaret altında yaşamayı kendine ölüm saydı.
Korkmadı ,yılmadı ve bundan böylede bu gelenek asırlarca yaşatılacak.
Bu millet öyle bir millet ki ,Peygamber efendimizin övgüsüne de mazhar olmak için İstanbulu fetheden bir millet.

Hani dünyaya Türk İslam mührünü ve damgasını vuracaktık.
Hani Türk illerinde Turan sevdasıyla toy eyleyecektik.
Nerde kızıl elma ülküsü,
Nerde vatan ,bayrak ve millet için toprağa düşen o ruh.
Ruhunuz gittiyse bedeniniz de mi gitti.
Bu son kalede feth mi edilecek..

Uyanış başlayınca Anadoluda
Kardelenler belirdi dağda bayırda
Ateşler yakılıp sarınca karanlığı
Bir Millet kavuştu aydınlığa

Demir dövdükçe eridi

Bir anda dikildim, önünde
Beni karşında görünce
Bakamadın yüzüme değilmi
Eğdin başını yerlere geçtin, değil mi

Hiç aklından asla geçirmedin

Devşirme dervişlere meydan bırakmayın.
Meydan er görsün,yiğit görsün.
Doğru için savaşın
DİK DURUN ve ASLA EĞİLMEYİN!