Gül yaprağında çiysin,
Gökten inen vahiysin
Sevdalın ben olursam,
Çarmıha gereceksin.
Endemik bir çiçeksin,
Yalnızlık çekeceksin.
Güneş doğmazsa şayet,
Benden mi bileceksin?
Evin kırmızı bir gül,
Vadilerde mor sümbül.
İki değil; biriz biz,
Nasıl vazgeçsin gönül?
❣️☀️❣️☀️❣️
Kayıt Tarihi : 7.6.2024 09:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Endemik bir çiçeksin,
Yalnızlık çekeceksin.
Güneş doğmazsa şayet,
Benden mi bileceksin?
Sanki iki dirhem bir çekirdek
dörtlük kondurulmuş.
Şiirde ne kadar zarif
duruyor. Saça çiçek
takmış gibi..
Sizin inceliğiniz şiirlerde
çok belli oluyor. Kendinizi
gizleyemiyecek kadar açık.
ÜSTADIM TEBRİKLERİMİ SUNUYORUM
Üstad naziksin…Farketmişseniz, benim tüm karalamalarım ütopik bir şahsa adanmış çocukça şeylerden ibaret! Fazla ciddiye alınacak türden değil!
TÜM YORUMLAR (2)